Şu kareyi bir kaç gündür görmeyen kalmamıştır sanırım. Savaşın tanımını yapabilen en net kare. Savaşı ve o yıkıcı yok edeci yönünü, sadece savaşanı değil ardındakileri de öldürdüğünü o kadar masumca anlatmış ki bu fotoğraf, savaş için söylenebilecek tüm kelimeleri yetersiz kılmış.
   Eşsiz bir kadın, babasız bir çocuk. Babasını rol model olarak alan çocuğun asker duruşu. Oğlunun elini tutmayı unutan belki de o da asker olur da bırakıp gider diye tutmaya korkan kadının kocasından kalan, onu en çok simgeleyen objeye tutunması. Somut bir varlığın ona verdiği güç.
   Hiç bir kelime bu fotoğraftan sonra savaşı tam olarak tanımlayamaz artık.